Kırmamak için söylediğim onca boş cümlerlerden .
Umrumda olmayan boş beleş dahil olduğum görüşlerden .
Yedi kat altta beslediğim canavarıma umutsuz sevgi göstermekten .
Bıktım , bi çare gül veren mi var ?
Amacıma uygun kullandığım basamakların içinde parçalanmıştım .
Düşündüm durdum uzun süre ve rotamı çizip uygun adımla başlattım .
Adımlarım her şeye uygundu , şerefim , onurum , kinim ve aklım .
Her şey diriydi gözümde , bir rüyadan uyanmıştım .
Yok yok ! Asıl şimdi başlamıştı çetrefilli rüya ve ayağa kalkmıştım .
Her şey yalandı .
Her şey rant , güç ve şehvet besliyordu içinde ama ,
Sanki bunlar gerçek denilen bir perdeyle örtülüyordu .
Oysa gerçek yalandı ,
Göz boyamak ve asıl olanı saklamak için oluşturulmuş bir ilizyondu .
Herkes içinde farkındaydı ama kabul etmek alçakçaydı .
Alçaklığımı sırtıma alıp yürümeye devam ettim ve
Bıktım , taşıdığım bu yüke yardım eden mi var ?
Kandırmıştım kendimi gerçeklerle .
Sabah okuduğum siyaset haberleri , ölümler , vicdansızlıklar , alçaklıklar ...
Bildikçe arınıyodum , iyi bir insan olduğum yüzüme vuruluyodu .
Hayır ben iyi olamazdım ya tanrı yada peygamber olmalıydım .
Belki de bir doktor .
Yüzüm ekşiyordu , olmayan problemlerime .
Küfürler saçıyordum insanlara , herkes kötüydü içinde .
Söylenen her şey yalandı ama yalan olan ne ?
Bunu çözemiyordum .
Okuduğum kitaplar , yaktığım sigaralar ve yatmak için ayırdığım alan .
Yaşadıklarım ! bir bağlantı vardı hepsinde , olmalıydı .
Kendimi kandırmışım dünyaya kanan insanların ortasında , onlardan gördüklerimle !
Söylenilen sözler yalanmış .
İnsanların , kalp dediği homojen çorbalarını gözyaşlarıyla yedirmesi gibi .
Hep kandırmışlar birbirlerini .
Kaybedecek neyin kaldı ?
Gururun ?
Hırsın ?
Bedenin ?
Aklın ?
Ne kaldı elinde farkındalıktan başka ?
İnsan olmaktan başka
Güç isteğini ne kadar bastırdın ?
Şehvetine ne kadar engel oldun ?
Rantın dışında kaç işin var ?
Yalanlarla kurduğun kule yıkıldı ! Bi daha kuracakmısın ?
İyi birimisin hala , kandırmışlar lan seni , haklıymışsın .
Bıktım ! sözlerinin yalan olduğunu bilip , dürüstçe selam veren bir el mi var ?
Açıkmıştım yedim .
Daha çok açıktım daha çok yedim .
Çok fazla acıktım çok fazla yedim .
Yedikçe açlığın artıp daha da ağırlaşıyorsun .
Mesele oruç tutmak ! şükürle ve eylemlerle pekiştirmek onu .
Yoksa söz söylenir fiillerle gerçekleşir .
Ama kör insanlık yapılan fiiliyatı göremez ! ondan söylemek de gerekir .
Sözlerle kandırmışlar seni, sende yemişsin , fiiliyatlarla mahvedecekler göreceksin .
Kendimii zeki sanırdım , herkes gibi olmak istedim .
Herkes kör ve aptalmış meğer , ben olamadım galiba yediremedim bişeyleri
Bıktım aptal ve yobaz insanlardan ! karşıma geçip kendini dinletecek bir pir mi var ?
Bıktım bilmeyen aklımla akıl vermekten , kendini yoramayan hayvanlara !
Bıktım gereksiz rol model insan sevgimden !
Bıktım her seferinde bilip aptala oynamaktan !
Bıktım insanlardan nefret edememekten !
Bıktım kin tutamamaktan ve her şeyi bu kadar boş görmekten !
Gel beni sürgüne koyan , kurtar beni !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder