8 Eylül 2019 Pazar

Sermonem Loquens

Bıraktığın onca insanı düşün .
Veya bırakılmak istediklerini söyleyemeyip senin kayışını koparıp bırakanları .
Hiç bir zaman cevabını öğrenemeyeceğin soruları (!)
Seni öldüreceğini düşündüğün acıların zamanla azaldığını .
Topuklarını kıçına vurarak yürüdüğün günleri .
Ağzının yarım ay şeklinde donakaldığın zamanları .
Güveninin anlık şok dalgasıyla yıkıldığı vukuatları .
Nasıl umursamaz , tembel , bencil ve kibirli bir insana dönüştüğünü .
Hepimizi aynı budayamıyor değil mi hayat .

Peki ya savaşlarımız kaybettiğimiz onca şeye rağmen arda kalan bir şey olmalı.
Hayır umut değil , elde tutulur olmalı .
Beynimin sağ yarısına karşılık gelebilecek .
Yada o ilham verici yeri kelepir bir fiyata okutmadığımızı hissettirebilecek bir yetenek .
Boş bir güç olmamalı bu .
Bir şeyler için kullanabileyim .
Ne bileyim keşfetmek istiyor gibiyim .
Takatim kalmamış gibi hissettiren şu canavarıma karşı silah olarak kullanabileceğim bir şeyy.
Ellerimle boğuşmaya gücüm yetmiyor gibi .
Kollarım zayıflıyor , 
Ümitsizlik hastalığına yakalanıyorum .
Herşey niye üst üste olmak zorundaaa !

Emin olki boş bırakmıyorum kendimi .
En boş anım bu an yada tuvalin başı .
Gerçekten güçlüymüşüm tamam .
Peki tamam o kadar da değil ama istemiyorum .
Hep bi geç kalma , hep bi üstünlük hissi , hep bi ukalalık .
Artık eminim birşey bilmediğimden ve beyaz bayrak çekmek istiyorum .
Ama ölmek değil .
Ondanda korkuyor gibiyim artık , bak bunun için çok sağol .
Sonsuz şükürler olsun .
Ama geride kalmış ,
Olmadığım bir insan gibi hissetmeyeyim .
Azacık bir kuvvet de bana biliyorum gerisi gelecek .
Gerçekten inanıyorum ama ama beni bunla bırakma  .
Bu boktan vampir ruhumu sömürüyor .
Abartılarımı kaşıyor  .
Tamam  savaş bu ama biliyorsun .
İç güvenliğimi torpille gelen adamlar ele geçirmiş gibi .
Savunma ne kadar uzun sürerse onların varlığı o kadar uzayacak .
Ben devrim istiyorum !
Ama gittikçe kollarım zayıflıyor bir tırnak çakısına bile razıyım .
Bir kahramanda olur .
Mert olsun kafası açık ve anlayışlı .

Anlatamamak zaten zor bari duvarlar yıkılsın .
Zelzeleler olsun , inceldiği yerden kopsun .
Ahlak komple bozulsun , sorunlar daha çok artsın yada safımı değiştireyim .
Tekrar paragraf yazabileyim .
Mukabele edebilelim , şuurada konuları masaya yatırıp istişare gösterelim.
Ve çözüm odaklı olalım .
Erkenden mi istiyorum . 
Yada yüreğimden mi geçmiyor . 
Nerede yırtıldı bu güzelim ferim .
Hafif bir kıvılcım şu ampulün yanması için .
Birazcık daha yakıt  hiç değilse daha güçlü bir sabır .
Yada yeni bir oyalamaca  
Çok sıkıştımm

Kaçacak bir yerimmde yok 
Çıkışım conta yakmak gibi .
Bak gene şu canavar gördün mü ?
Çok sıkıldım yardım et yada kopar al beni artık .

Herşeyin farkındayım biliyorum ;
Şükürler olsun .






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder